اثر عصاره‌های آبی و متانولی جاشیر در درد ناشی از فرمالین در موش سوری

مقدمه: گیاه جاشیر با نام علمی پرانگوس فرولاسیا (Prangos ferulacea) به منظور درمان اختلالات گوارشی در طب سنتی ایران استفاده شده است و در بین عامه مردم به عنوان گیاهی با اثر ضددرد و ضدالتهاب شناخته می‌شود. از آن‌جایی که تا کنون اثر ضددردی این گیاه به صورت علمی ارزیابی نشده است، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر ضددردی جاشیر در موش سوری انجام شده است. روش کار: دوزهای مختلف عصاره‌های آبی و یا متانولی جاشیر به صورت داخل صفاقی به موش سوری تزریق شد، پس از 30 دقیقه، اثر ضددردی آن با استفاده از آزمون فرمالین در حیوان ارزیابی شد. مدت زمان لیسیدن و گاز گرفتن کف پا در فواصل 5 دقیقه و تا 30 دقیقه بعد از تجویز فرمالین ثبت شد. یافته‌ها: عصاره آبی جاشیر در دوز 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم باعث کاهش درد در فاز دوم آزمون فرمالین و در دوزهای 300، 900 و 1350 میلی‌گرم برکیلوگرم باعث کاهش درد در فاز اول و دوم شد. عصاره متانولی با دوز 200 میلی‌گرم برکیلوگرم در فاز دوم و با دوزهای400 و 800 میلی‌گرم برکیلوگرم در فاز اول و دوم آزمون فرمالین باعث کاهش درد شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره‌های آبی و متانولی جاشیر دارای اثر ضددرد می باشد. هر دو عصاره حاوی ترکیباتی هستند که به صورت محیطی و مرکزی اثر ضددرد ایجاد می‌کنند. تحقیقات آتی برای جداسازی ماده موثر این گیاه و یافتن سازوکار اثر ضددردری آن لازم می‌باشد.